Janina Miecznik
   kim jestem      inne wiersze
Tryptyk  morski

Dzień pierwszy

Niebo pełne
Obwisłych chmur
Szarość wokoło
Lunął deszcz
Zniknął wiatrak
A z nim horyzont
Zawodził wiatr
Rozkołysał morze
Rzucał fale
Jedna za drugą
Góry wody
Waliły o falochron
Odbijały się od wydm
By zniknąć
W objęciach sztormu
 
Dzień drugi
 
Tak obłąkanego Bałtyku Nie widziałam
Gęsta mgła
Tnie ją deszcz
Przenosi garbami wydm
Fale wściekle
Rzucają się na siebie
Szum
Huk
Boże ratuj
P a r a d o k s
Stoję marzę o ciszy Błękitnej toni

Dzień trzeci

Odchodzi noc
Zjawia się świt
Szara poświata mgły
Przenika morze
Pełza po plaży
Rozlewa się leniwie
Po twarzy włosach
I duszy
Czuję
Muszle pod stopami
Słyszę mewy
Cisza
 
 
 
***

świt objął
we władanie morze
śnieg mróz
kraina ciszy
fale jak śnieżne pantery
wyciągają swe grzbiety
by zastygnąć na brzegu
bajkowy świat
cisza i ukojenie
 
 
 
 
 ***
 
chciałabym szybować
między niebem a ziemią
zajrzeć w oczy gwiazdom
odnaleźć blask słońca
dotknąć tęczy
zgubić tęsknotę
zobaczyć
gdzie doszli bliscy
przekonać się
czy warto było walczyć
o życie na ziemi
 
 
 
***
 
wydma
kołysana wiatrem
ozdobiona zmrokiem
pełna cieni
rajem dla oczu i nozdrzy
chcę trwać tu
i czekać na jesień


 
***
 
moje miasto
mój dom
poczekalnią świata
moje życie
kroplą czasu
a wszystko to
staje się realne
z ludźmi i Bogiem
 
 
***
 
miłość
moim natchnieniem
wyrzeźbię ją
w marzeniach
zanurzę w morzu
zapiszę na piasku
ułożę
w strofy poezji
podaruję światu
 


  


 

 
            
 

       Janina Miecznik urodziła się w Nałęczowie w 1945 r. W 1968 r. wraz z rodziną zamieszkała w Świnoujściu. Tu zdobyła wykształcenie średnie, tu pracowała. Przez dwie kadencje była radną miasta Świnoujście. Pośród innych zaszczytów znalazły się: tytuł „Kobiety Roku” w 1996 r., tytuł „Człowieka Roku” w 1997 r. (plebiscyty ogłaszane przez tygodniki lokalne). Jest również matką chrzestną promu „Bielik II”. Dziś jest emerytką.

      Pisze od 1995 r. Maluje. Obrazy Janiny prezentowane były na wystawie dla artystów nieprofesjonalnych zorganizowanej przez Miejski Dom Kultury w galerii „Poddasze”. Trzy prace prezentowała na wystawie w Kołobrzegu. Wystawiała też swoje prace w galerii Miejskiej Biblioteki Publicznej a także w galerii filii Miejskiego Domu Kultury na Warszowie. Do Klubu Literackiego „Na Wyspie” trafiła w 1996 r. Wiersze Janki można przeczytać w almanachach wydanych przez Klub Literacki „Na Wyspie”: „Wewnętrzne morze” (1997 r.), „W ciepłym piasku poezji” (2002 r.), „Pod wydmami znaczeń” (2006 r.), „Poławiacze wzruszeń” (2010), Poezja jest w nas" oraz w zeszycie literackim „Bursztynowe uczucia” (2006 r.). Ponadto jej utwory ukazały się w tomiku „Sercem pisane” (1998 r.) wydanym przez świnoujski oddział Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów oraz kilku kwartalnikach Fundacji Sztuki Osób Niepełnosprawnych" Słowem i kształtem" . W 2004 roku wiersz poetki „Tryptyk morski” uzyskał wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie literackim „Morze z daleka i z bliska”, zorganizowanym przez Miejski Dom Kultury w Świnoujściu i Klub Literacki „Na Wyspie”. Również w edycji tego konkursu w 2006 r. otrzymała wyróżnienie za swoją poezję o tematyce morskiej. Natomiast w edycji z 2009 r. otrzymała laur Srebrnego Konika Morskiego. Własnym nakładem, w 2004 r. wydała zeszyt literacki „Deklaracja”. Kolejny zeszyt pt. "Sens" ukazał się w 2016 r. W 2018 r. ukazały się kolejne tomiki: "Sens", "Dialog ze sobą" , "Wiersze i opowiadania"
 
        Ponieważ kocha morze głównie pisze wierze o morzu. W swoim dorobku poetyckim ma też wiersze poświęcone rodzinie i otaczającej nas naturze.